چرا پشه‌ها با وجود عمر یک روزه منقرض نمی شوند؟
چرخه زندگی سریع و تولید مثل انبوه
پشه‌ها در طول عمر کوتاه خود، قادرند هزاران تخم بگذارند. این تولیدمثل بسیار سریع و گسترده، مثل الگوریتم‌های موازی در پردازش‌های کامپیوتری است که سرعت و بازدهی بالایی دارند. هر نسل جدید به سرعت جایگزین نسل قبل می‌شود و این باعث حفظ جمعیت می‌گردد.
مقاومت زیستی و انطباق هوشمندانه
مانند نرم‌افزارهای پیشرفته که خود را با محیط و شرایط مختلف به‌روزرسانی می‌کنند، پشه‌ها نیز با تغییرات محیطی به سرعت سازگار می‌شوند. در فصل زمستان که شرایط سخت می‌شود، پشه‌ها به شکل لارو یا تخم به حالت خواب زمستانی (دیاپوز) می‌روند. این حالت شبیه حالت «Sleep Mode» در سیستم‌های کامپیوتری است که انرژی ذخیره می‌شود تا در شرایط بهتر فعال شوند.
پراکندگی جغرافیایی و تنوع ژنتیکی
پشه‌ها در نقاط مختلف جهان با تنوع ژنتیکی بالا زندگی می‌کنند. این موضوع مثل سیستم‌های توزیع‌شده در شبکه‌های کامپیوتری است که در صورت بروز مشکل در یک بخش، سایر بخش‌ها به کار خود ادامه می‌دهند و کل سیستم از بین نمی‌رود.
هوش جمعی در بقا
رفتار اجتماعی و جمعی پشه‌ها به نوعی شبیه به الگوریتم‌های کلونی مورچه‌ها یا ربات‌های هوشمند است که با همکاری هم منابع را مدیریت کرده و خطرات محیطی را کاهش می‌دهند.
نقاط ضعف پشه ها و دلیل عدم فعالیت در شب
نیاز به نور:
بعضی پشه‌ها به نور وابسته‌اند تا جهت‌یابی کنند. در تاریکی شب، نبود نور کافی باعث می‌شود نتوانند به خوبی حرکت کنند.
دمای هوا:
شب‌ها معمولاً هوا سردتر می‌شود و دمای پایین‌تر فعالیت پشه‌ها را کاهش می‌دهد چون پشه‌ها خون‌سرد هستند و برای حرکت نیاز به دمای مناسب دارند.
حساسیت به رطوبت و باد:
شب‌ها معمولاً رطوبت بالاتر و گاهی بادهای ملایم وجود دارد که می‌تواند پرواز پشه‌ها را دشوار کند.
رفتار گونه‌ها:
برخی گونه‌های پشه به طور طبیعی روز فعالند (مثلاً پشه‌های آئدس که ناقل تب دانگ هستند) و بعضی گونه‌ها شب‌رو (مثل آنوفل که ناقل مالاریا است). پس همه پشه‌ها شب‌ها غیر فعال نیستند.
پشه‌ها با عمر کوتاه اما استراتژی‌های بقاء هوشمندانه، یک مدل زیستی فوق‌العاده موفق از فناوری طبیعت هستند. آن‌ها با بهره‌گیری از تولید مثل سریع، مقاومت ژنتیکی، حالت خواب زمستانی و پراکندگی جغرافیایی، توانسته‌اند میلیون‌ها سال بر روی زمین زنده بمانند و تکامل یابند.